De autogordel zoals uitgevonden door Volvo, die het patent hierop hebben vrijgegeven.
Ik weet zeker dat jij daar al ervaring mee hebt. Misschien op een heel ander gebied, en misschien zou je het zelf een heel andere naam geven. Maar de kans is groot dat jij zelf al zelfverdediging hebt gepleegd, maar dat je dat nooit door hebt gehad.
Hoe kan dat?
Lees verder
Wanneer er een gewelddadig incident heeft plaatsgevonden waarbij omstanders aanwezig waren die niet ingrepen, is de verontwaardiging altijd groot. De gedachte dat dit niet had hoeven gebeuren als er maar iemand iets had gedaan, is pijnlijk, en daarom verwachten we kennelijk van omstanders dat die het geweld stoppen. Ook vanuit sociale campagnes wordt dit wel eens gestimuleerd.
Er zijn zeker dingen die je als omstander kunt doen, maar er zijn ook heel veel zaken om rekening mee te houden. Daarom raden we mensen niet aan dit zonder training of voorbereiding te doen. Waar moet je rekening mee houden?
Lees verder
Als je een probleem wilt oplossen, zul je het eerst moeten begrijpen, en dat is bij zelfverdediging ook zo. Het heeft geen zin om allerlei oplossingen uit je hoofd te gaan leren als je niet begrijpt wat voor problemen voor jou relevant zijn.
De lessen die ik geef onder de naam “zelfverdediging” gaan over geweld tegen vrouwen. Als je begrijpt hoe geweld tegen vrouwen in elkaar zit, wordt dat geweld logisch en voorspelbaar. En dan kun je daar zelf goede oplossingen voor bedenken.
Lees verder
Ik ben al lang op zoek naar een beter woord voor de lessen die ik geef als “zelfverdediging”. Zelfverdediging klinkt zo passief, en op z’n ergst heb je een beeld van iemand die constant over haar schouder kijkt en overal gevaar ziet.
Dat is niet waar zelfverdediging over gaat. Daarom benoem ik het doel van zelfverdediging ook altijd als “een vrijer, veiliger en gelukkiger leven”. Maar hoe breng je veiligheid, vrijheid en geluk in balans? Hoe kun je leven met risico, zonder dat je constant bezorgd moet zijn?
Lees verder
Bij massaschietpartijen in de VS blijkt keer op keer dat de dader een verleden heeft van geweld tegen vrouwen. De conclusie van veel onderzoekers in de VS is om door wetgeving te zorgen dat plegers van huiselijk geweld geen vuurwapen meer kunnen kopen. Dat is voor Nederland, waar het veel lastiger is om aan vuurwapens te komen, niet heel relevant. Maar erkenning van het onderliggende probleem is voor ons wél heel belangrijk, zeker na de verkiezingen afgelopen week.
Lees verder
Op het sociale netwerk Reddit is een community met de naam “Am I The Asshole?” waar mensen verhalen over zichzelf plaatsen en vragen of zij nou echt de slechterik in dit verhaal zijn, of toch de andere partij? Iedereen kan daar iets schrijven dus de vraag is of alle verhalen echt zijn, maar regelmatig vinden verhalen hun weg naar Twitter waar ze druk besproken worden.
Het bizarre is dat er veel voorbeelden voorbij komen van vrouwen (maar ook mannen) die niet lijken te zien dat de ander hen in een slechte relatie gevangen houdt, en denken dat ze dit allemaal aan zichzelf te wijten hebben. Dat is niks nieuws: we zien dit veel terug in gevaarlijke relaties, zowel bij liefdesrelaties als bij vriendschappen en andere relaties. Kennelijk zijn we soms zo slecht in het beoordelen van onze relaties, dat we zelf denken dat wij de dingen verkeerd doen. Wat is hier aan de hand?
Lees verder
Het gebouw waar het originele “Stockholm syndroom” plaats vond
De geschiedenis van het syndroom is nogal dubieus: de vrouw op wie dit woord is gebaseerd, zei inderdaad dat ze haar gijzelnemer volledig vertrouwde. Maar later vertelde ze dat de mensen die haar hadden moeten redden, haar gezegd hadden: “Blijf maar bij de gijzelnemers, als je sterft dan sterf je in elk geval voor je werk.” De vraag is dus of dit “syndroom” echt bestaat.*
Toch lijkt het alsof we ons vaak gedragen alsof we last hebben van zo’n “Stockholm syndroom”. Hoe komt dat, en, belangrijker: hoe kom je ervan af?
Lees verder
Instagram staat bol van de quotes die suggereren dat alle ellende die je meemaakt, je sterker maakt: “What does not kill you, makes you stronger” en allerlei varianten daarvan. Dit is vaak hoe mensen die zeer heftige gebeurtenissen hebben meegemaakt, het beschrijven: dat ze na die gebeurtenis een meer betekenisvol leven zijn gaan leiden, meer empathie en altruïsme hebben ontwikkeld, et cetera.
Maar het is belangrijk om daar even bij stil te staan. Het onderliggende idee kan namelijk best schadelijk zijn: straks gaan we trauma nog zien als iets wenselijks. Wat klopt er hier niet?
Lees verder
Enige tijd geleden werd ik gevraagd mee te denken met een organisatie die bezig was een tweede locatie voor hun werk op te zetten.
Het idee was dat als hun normale locatie onbeschikbaar zou zijn, ze op een andere plek toch door konden werken. Ze dachten na over wat ze op die locatie minimaal nodig hadden om hun werk toch te kunnen blijven doen.
Voor mij voelde het alsof ik midden in een gesprek viel. We waren bezig de details van een oplossing te bespreken, maar op welk probleem was die oplossing nou een antwoord?
Lees verder
“Je gaat pas op zelfverdediging als je het écht nodig hebt,” hoor ik vaak. En niet alleen over zelfverdediging: bij allerlei soorten problemen hebben we de angst dat we te vroeg of te radicaal handelen. Dat lijkt heel logisch, maar eronder liggen een paar denkfouten die veroorzaakt worden door hoe ons brein nou eenmaal werkt. En dat kan ons in grote problemen brengen.
Lees verder