Onlangs deelde onderzoeker Nicole Bedera wat haar leerlingen de belangrijkste les hadden gevonden. Hun antwoord: “Dat we allemaal een verkrachter kennen, en van hem houden.” Dat is een heftige opmerking, maar waarschijnlijk geldt het voor heel veel vrouwen. En het is van levensbelang om te begrijpen waarom dat zo is.
I asked my students once what the most important thing was that they learned in my class. They said simply: “We all know and love a rapist.” It’s probably the phrase I repeat most often when teaching and I think it would do the Democrats some good right now. A thread.
— Nicole Bedera (@NBedera) April 27, 2020
Iedereen kent er wel een. Zo’n creepy figuur waar je gewoon een beetje een vies gevoel bij krijgt. Toch lijkt het vaak bijna onmogelijk om er iets aan te doen. Want het is zo lastig om er de vinger op te leggen – want wat doet hij nou precies dat zo rot is?
De laatste tijd is er veel aandacht geweest voor de “freeze”: de reflex om bij gewelddadige situaties te bevriezen. Toen ik hier voor het eerst over schreef, in 2016, was de freeze al lang bekend in het vak van agenten, beveiligers, en ambulancemedewerkers. Het was al jaren standaard onderdeel van de lessen die ik geef. Maar ik kreeg heel veel emotionele reacties van mensen die inderdaad waren bevroren tijdens een aanranding of verkrachting, en dachten dat dat aan hen lag. En die nu dus voor het eerst hoorden dat het niet hun schuld was. Het bleek dus niet alleen belangrijk om hierover te praten als voorbereiding op de toekomst, maar ook essentieel om mensen te helpen met hun gevoelens over wat ze zelf al hadden meegemaakt.
Regelmatig vertellen leerlingen me dat ze vinden dat ze “te bang” of “te boos” zijn. Te bang voor mannen in het algemeen. Te boos in situaties waar hun grenzen worden overschreden. En ik snap wat ze bedoelen. Maar eigenlijk denk ik dat als je goed kijkt, er iets anders aan de hand is.
Op school haal je je examens door “het goede antwoord” te geven. Als je het goede antwoord niet weet, dan kun je dat vragen aan de leraar of lezen in een boek. Op je examen of tentamen moet je dan vaak kiezen uit vier antwoorden waarvan er maar één goed is. De rest zijn fout.
In de zelfverdediging- en persoonlijke veiligheid-wereld hebben we een grap over mensen die alleen maar oefenen voor fysiek geweld: “Als het enige gereedschap dat je hebt een hamer is, begint alles ineens op een spijker te lijken…”