Afgelopen week was ik in Duitsland voor een congres over de watersnoodramp van juli 2021. Bij de analyse van de ramp werd het duidelijk dat zo’n ramp ook in Nederland gaat gebeuren; is het niet dit jaar dan wel volgend jaar of het jaar daarop. En dat het waarschijnlijk een stuk ernstiger gaat zijn dan in Duitsland. In mijn vorige blogpost heb ik al een heel aantal maatregelen genoemd die voor jou belangrijk zijn als het hier ook los gaat.
Een van de thema’s die steeds terugkwamen is hoe mensen reageren in extreme situaties. Dat is natuurlijk zeer relevant voor zelfverdediging. Want het allerbelangrijkste in zelfverdediging ben jij zelf.
Lees verder
Kijk op nieuwssites en de ellende vliegt je om de oren. Vaak vragen we ons pas af “waarom kijk ik dit eigenlijk?” als het ons eigenlijk al teveel is geworden. We vinden vaak dat we niet weg mogen kijken omdat we toch iets aan de ellende in de wereld zouden moeten doen.
Bij bijna alle sporten nemen vrouwen en mannen apart deel. De verklaring die hiervoor meestal wordt gegeven, is dat mannen een bepaalde sport deden, en dat ze uiteindelijk inzagen dat het voor vrouwen ook gezond en leuk is om die sport te doen. Dus werd er een aparte “vrouwendivisie” opgericht, zodat vrouwen ook konden sporten. Ze kregen een aparte categorie omdat vrouwen natuurlijk nooit zo snel, goed of sterk zouden kunnen zijn als mannen. Omdat hun heupen anders zijn, omdat ze minder spieren hebben, enzovoort.
Nadat ik mijn vorige artikel af had, bedacht ik me dat er eigenlijk nog een tweede soort preventieparadox is. Ook die heeft weer te maken met de innerlijke Aap. Bij de bekende preventieparadox blijven de positieve gevolgen van preventie onzichtbaar. Bij deze tweede vorm zijn de negatieve gevolgen van geen preventie doen juist pijnlijk zichtbaar.
Wanneer er een gewelddadig incident heeft plaatsgevonden waarbij omstanders aanwezig waren die niet ingrepen, is de verontwaardiging altijd groot. De gedachte dat dit niet had hoeven gebeuren als er maar iemand iets had gedaan, is pijnlijk, en daarom verwachten we kennelijk van omstanders dat die het geweld stoppen. Ook vanuit sociale campagnes wordt dit wel eens gestimuleerd.
Als je een probleem wilt oplossen, zul je het eerst moeten begrijpen, en dat is bij zelfverdediging ook zo. Het heeft geen zin om allerlei oplossingen uit je hoofd te gaan leren als je niet begrijpt wat voor problemen voor jou relevant zijn.
Ik ben al lang op zoek naar een beter woord voor de lessen die ik geef als “zelfverdediging”. Zelfverdediging klinkt zo passief, en op z’n ergst heb je een beeld van iemand die constant over haar schouder kijkt en overal gevaar ziet.
Bij massaschietpartijen in de VS blijkt keer op keer dat de dader een verleden heeft van geweld tegen vrouwen. De conclusie van veel onderzoekers in de VS is om door wetgeving te zorgen dat plegers van huiselijk geweld geen vuurwapen meer kunnen kopen. Dat is voor Nederland, waar het veel lastiger is om aan vuurwapens te komen, niet heel relevant. Maar erkenning van het onderliggende probleem is voor ons wél heel belangrijk, zeker na de verkiezingen afgelopen week.