Als iemand een ander mens schade doet, dan denken we vaak dat er iets mis is met die persoon. Het is voor een normaal mens namelijk heel moeilijk om een ander pijn te doen. Vaak gaan we dan op zoek naar wat er dan precies aan de hand is met diegene. Maar – hoe kun je dat doen op een manier die zinvol is voor jouw veiligheid?
Lees verder
Regelmatig krijg ik leerlingen die zijn doorverwezen door diverse hulpverleners. Daar ben ik heel blij mee, want het betekent dat we elkaar weten te vinden. Ik kan zelf natuurlijk niet officieel doorverwijzen, maar ik probeer wel op de hoogte te blijven van wat er in de zorg gebeurt, zodat ik leerlingen de juiste kant op kan wijzen.
Idealiter zijn we samen een keten van support voor onze cliënten. We hebben natuurlijk allemaal onze eigen expertise, maar het zou mooi zijn als we die velden zo goed mogelijk op elkaar kunnen laten aansluiten. Daarom wil ik hier een aantal aspecten van mijn vak beschrijven waarvan ik denk dat ze voor hulpverleners relevant zijn.
Lees verder
Toen Emmeline May haar inmiddels beroemde thee-analogie voor toestemming schreef, begon ze met “Even een korte update”… Waarschijnlijk had ze geen idee dat ze in korte tijd wereldberoemd zou worden.
Blue Seat Studios heeft er een overduidelijke video van gemaakt:
In de veiligheidswereld is het gewoonte om mensen te verdelen in drie groepen: de goeien, de slechten, en de rest. De metafoor die vaak wordt gebruikt is die van herdershonden (politie- en veiligheidsmensen), wolven (criminelen), en schapen. En eigenlijk vind ik dat een beetje raar. Want waarom bewaken herdershonden ook alweer de kudde?
Lees verder
Voor veel vrouwen was de film Wonder Woman een mijlpaal. Een film met een echte vrouwelijke superheld in de hoofdrol. Niet als bijrol, niet als support, maar in de hoofdrol. Serieus, hij is geweldig. Al kijk je alleen maar naar de trainingsscène van de Amazones* – ga hem zien.
Zoals in het filmpje hierboven mooi te zien is: niet alleen het meisje in Wonder Woman kostuum moet huilen; ook het jongetje dat zijn rolmodel ontmoet. Rory Miller zei onlangs in een interview: “Ik groeide op met allerlei filmhelden die eruit zagen zoals ik er later uit zou zien.”
Dat maakt uit, en het belang ervan is niet dat je tegen iemand op kijkt, maar een voorbeeld hebt voor wat jij zou kunnen worden.
Lees verder
“Nee” is je radar (beeld van US National Weather Service)
Ik stond van een afstandje te kijken, en realiseerde me ineens: er is niets aan haar te zien dat mij doet vermoeden dat ze de interactie niet prettig vindt of niet wil. Nou weet ik natuurlijk hoe dat werkt, maar ik denk dat daar ook de kern van de #MeToo discussie in zit.
Lees verder
Een bosbrand -Forest Service Northern Region from Missoula, MT, USA
Op allerlei gebieden leek het flink mis te gaan. De gebeurtenissen lijken misschien weinig met elkaar te maken te hebben, maar ik zie daaronder toch één onderliggende factor.
Lees verder
In mijn vorige blogpost heb ik geprobeerd uit te leggen wat volgens mij het onderliggende principe van “leren” is. Maar leren is niet zo makkelijk. Het is leuk om een algemeen idee te hebben van wat je wil, maar hoe voer je dat uit?
Daarom in deze post zo concreet mogelijke tips over hoe je kunt leren leren.
Lees verder
Een octopus ontsnapt uit een glazen pot met schroefdop – van binnenuit
Hoe weet je of je iets kunt? Hoe weet je of je iets kunt leren? Hoe weet je hoe ver je kunt komen? Misschien is je antwoord: “Ik kan het proberen.”
Interessant woord, dat “proberen”. Het betekent proeven. Je proeft een stukje van een nieuw gerecht om te kijken of je het lekker vindt. In het Japans is “proberen” een samenstelling. Letterlijk staat er “iets doen en achteraf kijken hoe het was.” Dat geeft een heel ander idee, toch? Je gaat het niet een beetje doen. Je gaat het helemaal doen.
Helaas maakt het denken in termen van aangeboren eigenschappen weer een come-back. “Vrouwen zijn zo, mannen zijn zus.” De vragen bovenaan de post komen ook uit die gedachtegang. Ze geven je het idee dat je een bepaalde hoeveelheid talent hebt, en dat je van te voren zou kunnen weten hoe ver je daarmee kunt komen. Dus als je iets een beetje doet, weet je of je talent hebt, en of je dus moet doorgaan of stoppen.
De wetenschap zegt iets anders.
Lees verder
Ik geef probleemgestuurd les. Dat wil zeggen dat we niet kijken wat voor leuke trucjes we allemaal kunnen leren: we gaan kijken hoe seksueel geweld in het echt wordt gepleegd, en wat we daar tegen kunnen verzinnen.
Met fysiek geweld is dat vaak makkelijker analyseren: vaak staan er mensen te filmen of zijn er beelden van bewakingscamera’s. Maar seksueel geweld begint vaak met woorden, en het wordt vaak gepleegd waar niemand anders bij is, dus is het veel moeilijker om aan bronmateriaal te komen. Echter, onlangs publiceerde het tijdschrift de New Yorker echter een opname van een gesprek dat heel tekenend is voor seksueel geweld. Een uitgelezen kans voor een analyse dus.
Lees verder