Regelmatig krijg ik leerlingen die zijn doorverwezen door diverse hulpverleners. Daar ben ik heel blij mee, want het betekent dat we elkaar weten te vinden. Ik kan zelf natuurlijk niet officieel doorverwijzen, maar ik probeer wel op de hoogte te blijven van wat er in de zorg gebeurt, zodat ik leerlingen de juiste kant op kan wijzen.

Idealiter zijn we samen een keten van support voor onze cliënten. We hebben natuurlijk allemaal onze eigen expertise, maar het zou mooi zijn als we die velden zo goed mogelijk op elkaar kunnen laten aansluiten. Daarom wil ik hier een aantal aspecten van mijn vak beschrijven waarvan ik denk dat ze voor hulpverleners relevant zijn.
Lees verder →

Toen Emmeline May haar inmiddels beroemde thee-analogie voor toestemming schreef, begon ze met “Even een korte update”… Waarschijnlijk had ze geen idee dat ze in korte tijd wereldberoemd zou worden.

Blue Seat Studios heeft er een overduidelijke video van gemaakt:

Lees verder →

Voor veel vrouwen was de film Wonder Woman een mijlpaal. Een film met een echte vrouwelijke superheld in de hoofdrol. Niet als bijrol, niet als support, maar in de hoofdrol. Serieus, hij is geweldig. Al kijk je alleen maar naar de trainingsscène van de Amazones* – ga hem zien.

Zoals in het filmpje hierboven mooi te zien is: niet alleen het meisje in Wonder Woman kostuum moet huilen; ook het jongetje dat zijn rolmodel ontmoet. Rory Miller zei onlangs in een interview: “Ik groeide op met allerlei filmhelden die eruit zagen zoals ik er later uit zou zien.”

Dat maakt uit, en het belang ervan is niet dat je tegen iemand op kijkt, maar een voorbeeld hebt voor wat jij zou kunnen worden.
Lees verder →

Onlangs stond ik tijdens een avondje uit te praten met een vrouw, die nogal veel ongewenste aandacht van een man kreeg. Later stond ze haar jas aan te trekken, en kwam de man wéér naar haar toe.

Ik stond van een afstandje te kijken, en realiseerde me ineens: er is niets aan haar te zien dat mij doet vermoeden dat ze de interactie niet prettig vindt of niet wil. Nou weet ik natuurlijk hoe dat werkt, maar ik denk dat daar ook de kern van de #MeToo discussie in zit.
Lees verder →

Dit jaar was me er één. Op Twitter verzuchtte de een na de ander dat 2017 zo erg was, dat het bijna niet meer echt leek. Wordt er een spelletje met ons gespeeld, is het allemaal een grote Reality-show?

Op allerlei gebieden leek het flink mis te gaan. De gebeurtenissen lijken misschien weinig met elkaar te maken te hebben, maar ik zie daaronder toch één onderliggende factor.
Lees verder →

10 jaar geleden lanceerde Tarana Burke een virale campagne waarbij vrouwen die seksuele intimidatie of seksueel geweld mee hebben gemaakt, #metoo op hun facebook of Twitter deelden. Doel was om de omvang van het probleem duidelijk te maken.

Maar naast de omvang van het probleem aangeven, willen we er natuurlijk ook iets aan doen. En zoals vaak als er aandacht is voor dit probleem, is een van de geopperd oplossingen “mannen opvoeden”.
Lees verder →

In de Verenigde Staten zijn “mass shootings” aan de orde van de dag. Mannen die, om wat voor reden dan ook, besluiten bekenden en onbekenden met een regen aan kogels te bestoken.

In Nederland zijn vuurwapens gelukkig verboden. Daarnaast zijn er hier tot nu toe weinig aanslagen gepleegd. Maar mocht zoiets een keer hier gebeuren, of mocht je in een land zijn waar dit wél vaker gebeurt, wat kun je dan het beste doen?
Lees verder →

Onlangs kondigde Stichting Ideële Reclame (SIRE) een filmpje aan dat “we jongens weer moeten laten druk doen en stoeien”. Gelukkig viel heel Twitter hierover heen, met als een van de mooiste antwoorden deze:

Iemand heeft 'kinderen' verkeerd gespeld https://t.co/UrEc15GSzH

— Leo Lucassen (@Leolucassen) July 25, 2017

Lees verder →

Mijn leerlingen vertellen me wel eens over de reacties van mannen in hun omgeving als ze vertellen dat ze les hebben in zelfverdediging. Eigenlijk zijn de reacties altijd hetzelfde:

“Oh, dan moet ik nu zeker gaan oppassen!”
Lees verder →

Wat je leert bij zelfverdediging moet generaliseerbaar zijn naar de rest van je leven, anders gaat het niet werken. Zelfverdediging gaat niet over “technieken” leren, maar om de beste versie van jezelf te worden die je kunt zijn, en niet alleen een veilig, maar een mooi en gelukkig leven te vinden.

Deze blogpost is een aanvulling op de vorige (sorry, het vervolg over broflakes moet dus nog even wachten). Vorige keer schreef ik over rechten en veiligheid. Dat geldt natuurlijk voor fysieke veiligheid; maar het probleem geldt evengoed voor communicatie. En tenzij je een erg gewelddadige levensstijl hebt, kom je veel vaker in situaties die gaan over communicatie dan over vechten.
Lees verder →