In “Laat je geest niet kapot maken” schreef ik dat praten, bezweren en sussen in situaties van seksueel geweld en huiselijk geweld meestal precies averechts werken, dat het de situatie juist erger maakt.
Vaak denken we dat we de ander moeten “inschatten” om te weten welke methode we moeten gebruiken. Maar hoe kun je dat doen? Want de mensen bij wie praten de boel erger maakt, zijn heel, heel erg goed in praten en heel, heel erg goed in liegen.
Lees verder
Ik werk veel met slachtoffers van seksueel geweld, en soms werk ik ook met slachtoffers van huiselijk geweld. Slachtoffers zijn veteranen. Zij zijn op een andere planeet geweest. Een planeet met extreem vijandelijke omstandigheden. Hoe stom zou het zijn als wij niets leerden van wat zij hebben meegemaakt? Dat we vasthouden aan onze eigen voorstelling van wat geweld is, in plaats van te luisteren naar hen die het ervaren en overleefd hebben?
Lees verder
Waarom vallen vrouwen voor loverboys, pick-up artists en players? Waarom gaan meisjes mee met verkrachters?
Het antwoord op deze vragen is simpel: als iemand je iets wil flikken, moet hij dichtbij genoeg zien te komen. Dus al deze types gebruiken tactieken om niet over te komen als engerd. Anders zouden ze niks voor elkaar krijgen.
In de biologie heet dat “agressieve mimicry“: een vorm van camouflage waarbij een roofdier zich vermomt als iets onschuldigs. Hoe kun je daar doorheen leren kijken?
Nou, dit klinkt misschien gek, maar kijk eens naar het tegenovergestelde van een slechte relatie.
Kijk eens naar het tegenovergestelde van een verkrachting.
Kijk eens naar liefde.
Lees verder
Zo, dat begint lekker controversieel. Zei die dat echt? Iedereen verdient toch een tweede kans? Hoe kun je daar nou aan twijfelen?
‘Er zijn maar weinig echte dominerende sadisten, maar de meerderheid maakt wanhopige excuses voor degenen die dat wel zijn.’
Eerder schreef ik waarom ik niet geloof dat de mensheid slecht is, en dat er dus met mensen die nare dingen doen echt iets flink mis is.
Lees verder
Een waarschuwingssignaal noemen we een rode vlag. (afbeelding via Wikimedia commons).
Af en toe krijg ik slachtoffers van huiselijk geweld in de les. Heel af en toe, want in een vroeg stadium herkennen vrouwen de waarschuwingssignalen vaak niet. In een later stadium kunnen ze niet meer veilig dingen voor zichzelf doen – laat staan les nemen in zelfverdediging.
Helaas komt huiselijk geweld veel te vaak voor. Gelukkig kun je er wel iets aan doen, maar dat kan vrijwel alleen preventief. Het gaat er dus om dat je een man uitkiest die niet gewelddadig tegen jou zal worden, en als je 1 of meer waarschuwingssignalen ziet, dat je zo vroeg mogelijk weggaat.
Lees verder
Onlangs was ik bij een reanimatie-training. Na de uitleg mochten we zelf borstcompressies oefenen op de pop. Een aantal leerlingen probeerden het. Ze duwden de borst van de pop een paar keer een klein beetje in. Niet in het juiste ritme. Niet de vereiste 30 keer. Niet de vereiste 5cm diep. Je zag het ongemak op hun gezicht. Ze stonden weer op met de woorden “Nou, ik hoop dat ik het nooit echt meemaak.”
Lees verder
Wanneer heb je te maken met seksueel geweld? De meeste mensen denken aan een enge man die uit de bosjes springt, en in Utrecht kennen we natuurlijk het verhaal van de serieverkrachter die actief was tussen de stad en de Uithof. Maar als je je wilt leren verdedigen, moet je eerst zien wat het probleem is. En dat is vaak nét anders dan we denken.
Lees verder
In de jaren ’20 van de vorige eeuw werden er plaatjes verspreid van hoe slechte mannen eruit zien. Helaas weten we tegenwoordig dat innerlijke slechtheid niets met uiterlijk te maken heeft. Sterker nog, mensen die anderen geweld aan doen, zien er vaak zeer verzorgd en aantrekkelijk uit. Wat voor signalen zijn er dan toch dat het niet goed zit?
Lees verder
De meeste vragen die ik over zelfverdediging krijg, gaan over het fysieke aspect. Over vechten, over technieken, wat gebruik je als basis, is het judo, karate, krav maga, etc. Toch is dat niet het belangrijkste aspect van zelfverdediging.
Lees verder
Vooral als je iemand nog niet kent, is het erg moeilijk om het karakter van die persoon in te schatten. Maar om je eigen veiligheid – en dus een gelukkig leven – te kunnen creëren, moet je vaak wél een beslissing nemen. Dat soort beslissingen noemen we “quick & dirty”: snel en grof.
Lees verder
